Warme herinnering aan Louis Hermans
Avansa Limburg is één grote familie. Naast 18 personeelsleden horen er heel wat vrijwilligers en freelance medewerkers bij ons team. Een twintigtal vaste vrijwilligers draaien elke week of maand mee in onze werking. Ze helpen onthaalmedewerkster Inge, zijn lid van ons bestuur, of ondersteunen in administratieve taken.
Vorige week namen we bedroefd afscheid van iemand van onze Avansafamilie: Louis Hermans. Hij overleed, op 74-jarige leeftijd, in het woonzorgcentrum in Zonhoven. Aan de zijde van zijn echtgenote Gerda, voor wie hij zo goed zorgde.
Louis kwam in 2013, na onze grote verbouwing, bij de - toen nog - Vormingplusfamilie. Zijn taak als vrijwilliger? Klusjes, groot en klein, in en rond ons gebouw tot een goed einde brengen. Louis zorgde ervoor dat onze parking onkruidvrij bleef. Dat kabels veilig weggewerkt waren. Dat bureaus gemonteerd en gedemonteerd geraakten. Hij deed het allemaal met plezier. En altijd met een zorgzaam oog voor de veiligheid van de collega's en bezoekers van ons gebouw.
Louis was veel meer dan een klusjesman. Hij dacht graag actief mee over veiligheid in het gebouw. En vooral, hij was een betrokken vrijwilliger. Hij was er graag bij, voor een babbeltje, een mopje of een plaagstootje. Moest hij pas in de namiddag komen? Dan was hij toch 's middags al daar, om samen met de collega's zijn boterhammen op te eten. Op de bijeenkomsten met de andere vrijwilligers, recepties, en andere feestelijke momenten genoten we met zijn allen van zijn gezelschap.
Een opvallende eigenschap van Louis, was zijn stiptheid. Altijd punctueel op tijd. Zo zorgzaam als hij met afspraken en op tijd komen omging, zo zorgzaam ging hij ook om met mensen. Louis had zelf geen gemakkelijke jeugd gehad. Misschien daarom dat hij zelf zo'n groot hart had voor anderen. Hij zorgde met veel liefde voor zijn schoonmoeder, die aan dementie leed. En de laatste jaren van zijn leven was hij mantelzorger voor zijn Gerda, die helaas ook te kampen kreeg met dementie.
Ook over de collega's ontfermde Louis zich. Hij stond altijd klaar als luisterend oor en waakte als een goede (groot)vader over ons. We zullen zijn geplaag, zijn vlotte babbel en zijn gezellige aanwezigheid missen. Onze gedachten gaan uit naar zijn echtgenote, zijn familie en al wie hem lief had.
