Woensdagavond 15 oktober vond onze eerste dialoogtafel van ‘De Dialoog’ plaats. Niet toevallig over het thema ‘armoede’, twee dagen vóór de Werelddag van het Verzet tegen Armoede op 17 oktober.
We mochten plaatsnemen in een loge van het stadion van KRC Genk. Met dank aan de KRC Genk Foundation. Qua symboliek kon deze locatie wel tellen. We verkenden enkele gangbare uitspraken over armoede. “Als je écht wilt, kom je er wel”. “Niet iedereen start vanop dezelfde lijn.”. “Werk is dé weg uit armoede” “Werk alleen is niet genoeg om een weg te vinden uit armoede”. De deelnemers deelden hun perspectief, luisterden naar anderen en zochten samen naar nuance. Hier enkele zaken die we hebben geleerd uit het gesprek.
Armoede is vooral een complex probleem. Het is vaak onzichtbaar en gaat gepaard gaat met gevoelens van eenzaamheid, verdriet en schaamte. Waarom lukt het sommige mensen om uit armoede te geraken, terwijl anderen vast blijven zitten? Is het een kwestie van doorzettingsvermogen, of spelen er andere maatschappelijke krachten mee?
Niet iedereen start vanop dezelfde lijn. Daarover waren we het snel eens. Generatiearmoede laat diepe sporen na: ervaringen uit de jeugd blijven doorwerken en bepalen vaak de kansen die iemand later krijgt. Maar ook uiterlijk kan misleidend zijn. Mensen in armoede zien er niet altijd uit zoals men verwacht, wat leidt tot misverstanden en oordelen.
Innerlijke kracht en veerkracht spelen ook een rol: sommige mensen beschikken over meer mentale weerbaarheid, wat hen helpt om obstakels te overwinnen. Tegelijkertijd is het belangrijk te erkennen dat stress en moeilijke omstandigheden de keuzevrijheid beperken. Mensen kunnen snel in een neerwaartse spiraal terechtkomen, waardoor ze geen uitweg meer zien.
De toegang tot hulpverlening is niet altijd gemakkelijk, zeker voor werkende mensen die onverwacht in armoede belanden. Budgetbeheer wordt genoemd als een noodzakelijke vaardigheid, maar wie nauwelijks middelen heeft, kan moeilijk plannen. Elektronische betalingen maken het nog ingewikkelder: geld verdwijnt snel en het overzicht raakt verloren. De druk om te consumeren is groot, aangewakkerd door de omgeving, de politiek en het systeem.
Een sterk netwerk blijkt cruciaal. Wie in armoede leeft, mist vaak de sociale steun die nodig is om vooruit te geraken. Nabijheid in de buurt, een sterk netwerk en morele steun zijn van onschatbare waarde. Niet oordelen, maar waarderen en ondersteunen, kan mensen helpen om opnieuw perspectief te zien. Op die manier kan de samenleving een verschil maken.
Het gesprek toont aan dat armoede een puzzel is met vele stukjes: sociaal, financieel, emotioneel, materieel, … De oplossing? We vonden ze niet meteen. De term ‘verbinding’ viel regelmatig. Maar ook de nood aan meer solidariteit, aan een samenleving die niet alleen kijkt naar individuele keuzes, maar ook naar de situatie waarin die keuzes gemaakt worden. Zo kunnen we bouwen aan een toekomst waarin iedereen kansen krijgt, ongeacht zijn of haar startpositie.
De volgende dialoogtafel gaat over ‘Hoeveel aanpassing vraagt samenleven?’. Hier verkennen we thema’s zoals vrije meningsuiting vs. haatspraak, de grenzen van humor, … Maar ook het behouden of veranderen van Vlaamse tradities zoals taal, eten of religieuze symbolen, …. En hoe gaan we om met verschillen in gedrag, kleding, geloof en gewoontes? Ze gaat door op woensdagavond 26 november ’26 bij Overkop Beringen. Wil je meedoen? Inschrijven kan hier. Iedereen is welkom!
