Elke week vragen we een muziekliefhebber om zijn of haar favoriete muziek te delen. Jean-Pierre Demoustiez is leraar muziekbeluistering en -interpretatie. Hij begeleidt als freelancer activiteiten voor Vormingplus, zoals de cursus ‘Muzikale helden’.
Ik heb geen helden, noch favorieten. Daarvoor zijn er te veel songs! Er zijn wel veel bijzondere nummers. Bijvoorbeeld “Witch Doctor” van De Staat. Ik zag de videoclip van dit nummer voor het eerst op het kunstenfestival in Watou in 2016 en het sprak me meteen aan. Een echt kunstwerk.
Wat zie je in de clip? Een wat rare figuur scandeert een tekst, omsingeld door een stil toekijkende massa. Het refrein barst los, en de massa verandert in een wild dansende horde rond de witch doctor (toverdokter). Op het einde stijgen ze hypnotisch dansend op naar hogere sferen, samen met hun goeroe. De toverdokter is eigenlijk zanger en tekstschrijver Torre Janssen van De Staat. Hij zweept de massa op, en voert hen geheel in trance. Je ziet een haast gewelddadig ritueel. In een bezwerende rondedans vangt de toverdokter de massa in zijn kwakzalverij. Ze verliezen zich er uiteindelijk machteloos in.
Wat hoor je? De toverdokter verkoopt kruiden en drugs tegen al je pijnen en klachten. Hij gebiedt je: wantrouw the white house(het ziekenhuis) en the white coats(de dokters). De tekst is in eerste instantie een aanklacht tegen kwakzalverij. Maar volgens mij is er een dieper laag. Neem nu de wereldwijde hetze rond corona. Politici toveren uit het niets miljarden uit hun hoed om de economische problemen die ze verwachten op te lossen. Om de beurs en banken te redden. Ik denk dat ze met dat geld de hele wereldhonger en klimaatproblemen haast hadden kunnen oplossen. Wat een gemiste kans! Hoe cynisch worden ook wij bewitched!
Ik vind dat de tekst, muziek en regie van deze video perfect in elkaar overvloeien. Heel bijzonder, de naam kunstwerk zonder meer waard. Bij het eerste bekijken geraak je haast mee in de roes van de massa door de onweerstaanbare extatische en dansbare muziek. Maar als je de video verder interpreteert en bestudeert, begrijp je de boodschap. Ik zie een parallel met de mens: we zoeken naar liefde in groepsgevoel, maar dreigen als dit te ver gaat in de groep op te lossen en onze autonomie te verliezen. De kwetsbaarheid van het kuddedier. Onwillekeurig denk ik ook aan de finale scène van de Oscarfilm ‘Joker’, waar het volk haar doen en laten door een bloederig geschminkte clown laat bepalen. Verschrikkelijk realistisch? Stof tot nadenken.