Verslag: de Levende Bibliotheek

Gisteren waagde ik me buiten mijn eigen bubbel en stapte ik in een wereld vol levende verhalen. Verhalen getekend met littekens, maar ook verhalen die getransformeerd worden tot hoop, moed en onschatbare veerkracht.

Met mijn oren gespitst en mijn ogen wijdgeopend luisterde ik naar het levende boek dat voor me zat. Naar hun eerlijkheid, hun openheid, hun kracht. Een verhaal dat niet alleen werd verteld, maar beleefd.

Machteloosheid en bewondering golfden door me heen, niet alleen tijdens het verhaal, maar nog intenser erna. Wat me het meest bijblijft? Hun onuitputtelijke positiviteit. Niet als een masker, maar als een bewuste keuze, een kracht die hen definieert en drijft.

Fabrizio en Abdu, blijf jullie verhaal delen, blijf stralen in jullie echtheid. Jullie woorden raken, inspireren en doen stilstaan.

Een tekstje van Jana Beranova dat ik enkele dagen geleden tegenkwam, sluit naadloos aan bij jullie verhaal:

het lijkt misschien
niet veel
maar tussen
naar iemand kijken
en iemand zien
zit een wereld
van verschil