Zomeroperette ‘Villa Lehár’ in al haar betoverende facetten
Oooooooooh! Voel je die extase in de toon van de muziek? Zing dan mee een toontje hoger en vind je weg naar het klassiek.
Oooooooooh! Voel je die extase in de toon van de muziek? Zing dan mee een toontje hoger en vind je weg naar het klassiek.
Onderdompeling
Waldo Geuns, pianist, musicoloog en filosoof, verwelkomde ons eerst in de muzikale wereld van de opera op het Avansa-kantoor. Rond de tafel zat ik met mensen die overliepen van interesse in het klassieke muziekgenre. De meeste onder hen hadden al ervaring met opera. Een vrouw deelde: “Ik ben eens naar ‘The Opera House’ in Sydney geweest, maar ik vond het niet zo speciaal.” Ook in de opera bepaalt de weelde de kunst nog niet. De bewondering blijft voor alle opera’s. En de overgave aan het genre is misschien nog sterker door de bescheidenheid van de stukken. Zo lieten de deelnemers me merken.
De avond viel. Het was tijd voor een warm bad met schuim en zeepbellen. Samen met Waldo dompelden we ons onder in een reis doorheen het leven van Franz Lehár en het achtergrondverhaal van de operette ‘Villa Lehár’. Een van de belangrijkste nuances was dat het om een operette ging en niet om een opera. Waldo en een deelneemster vertelden me dat een operette wat luchtiger werkt door het hoger musicalgehalte ervan. Een opera is minder gericht op toneel en meer op de muziek en de vocale uitvoering. Dus de komende operette-ervaring is geschikt voor een nieuwkomer als ik.
Tipje van de sluier
Voor de warmmaking van ons gehoor, vertelde Waldo het verhaal van Lehár verder aan de hand van korte fragmenten uit bepaalde opera’s en operettes. Met de speaker in de kamer voelden we de verschillende emoties uit de muziekstukken. En we voelden van alles. Van Lehár tot Strauss, van Dvorak tot Offenbach. De muziekinvloeden van deze grote componisten zitten ook verwerkt in het stuk van ‘Villa Lehár’. De voorstelling in Alden Biesen is dus een interessante mengelmoes van Lehár en de verschillende invloeden en inspiraties die hij heeft gehad.
Achter de schermen
Voor een groentje in de bloesemende wereld van de operettes stond ik te kijken van de eerste repetitie. De zangers en zangeressen, evenals acteurs en actrices, bliezen me omver met hun krachtige stem, die ik voelde trillen tot onder mijn stoel. Hierop zei Waldo: “Ze geven nu nog niet alles hoor. Ze zingen pas voluit in de echte show.”
De repetitie voelde aan als een privé-optreden. Met ons groepje operaliefhebbers van Avansa Limburg zaten we als enige toeschouwers voor het podium. Alleen de regisseur, de pianist en de dirigent vergezelden ons. Zo uniek dat Koen Crucke en de andere zangers en zangeressen ons af en toe recht in de ogen aankeken. Ze betuigden zelfs hun liefde voor ons in hun lied. (knipoogje) Na de repetitie kwam Koen Crucke nog gezellig met ons praten. Zo, nu konden wij onze liefde voor de zangers en zangeressen, het stuk en het klassieke muziekgenre betuigen. Iedereen voelde zich vereerd te mogen luisteren naar de kwaliteiten van een operettezanger en te mogen kijken naar de voorstelling ‘Villa Lehár’ achter de schermen.
Le moment suprême
Na de achterliggende informatie van het verhaal en de ervaring met de repetitie te hebben gehad, waren we één en al oor voor de echte voorstelling. Richting de poort van Alden Biesen waar het ging gebeuren, openden de deuren. Vóór mij een warme leegte - de stoelen en het podium waren nog niet gevuld - die zodra verbroken ging worden door de magische stemmen en het klaterend applaus. De deuren sloten.
Licht, camera, actie! Achter het publiek verscheen Koen Crucke met de zangers en zangeressen die het podium opliepen en daarmee de villa van Lehár binnentraden. Koen begon het verhaal van de villa met een lied. Na deze aftrap ging het verhaal verder. De villa puilde uit van de waardevolle antiek, maar de ‘gasten’ bleven er niet af. Zo kwamen we bij de invloeden van allerlei grote componisten die Lehár zijn muziek hebben gestuurd. De zangers en zangeressen maakten de componisten in het stuk zalig. Dat deden ze door met volle overtuiging te zingen, tot het de mensen in de zaal ontroerde en meevoerde in het muzikale leven van Lehár. Met ‘Dein ist mein ganzes Herz’ krijg je dat gevoel terug. Daarnaast kreeg het orkest ook even het podium alleen voor een meeslepende instrumentale opvoering. We kregen alles te horen en te zien. Een waaier aan emoties en talent hebben we die avond gekend.
Beleef hier een stukje muzikale sterrenavond!
