Als afsluiting van de 10-daagse van de Geestelijke Gezondheid laten we Laura Massoels aan het woord. Laura is een journaliste die een boek schreef over haar onderzoek naar haar eigen burn-out.
Onze grootste beperking als mens is dat we onze kracht niet gebruiken om onszelf telkens opnieuw uit te vinden. Het is een uitspraak die ik deed in mijn boek ‘Alles komt goed’ dat eerder dit jaar verscheen. Hierin deel ik mijn persoonlijke verhaal over hoe ik als 27-jarige journaliste met een zware burn-out incheckte op de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis. Ik deed dit omdat ik geen andere uitweg meer zag: ik was van job veranderd, had rust genomen en had besloten om alleen nog leuke dingen te doen in mijn leven. Toch was er een belangrijk aspect dat ik uit het oog verloren was, namelijk mijn veerkracht.
De term veerkracht klinkt voor velen wel bekend in de oren, maar weinigen die de effectieve betekenis ervan kennen. Ik omschreef de term lange tijd als ‘zweverig’. Ik moest walgen van alles wat in de ruime zin gelinkt kon worden aan spiritualiteit en alternatieve geneeskunde en veerkracht paste voor mij in dat plaatje. Ik groeide op met het idee dat stilstaan achteruitgaan is, dat koorts geen reden is om je ziek te melden op het werk en dat het tonen van emoties je zwak maakt in de ogen van anderen. Ik geloofde dat ik ten allen tijde sterk in mijn schoenen moest staan, omdat het zou bepalen hoe anderen mij zouden zien. En ondanks dat ik dus het belang begreep van sterk in je schoenen te staan, gaf ik het een compleet verkeerde invulling.
Veerkracht beschrijft namelijk hoe sterk je in je schoenen staat in tijden van stress of andere uitdagingen die je als mens op je pad krijgt. Diploma, jobtitel, geld, aanzien en een groot aantal volgers op sociale media zijn echter – in tegenstelling tot wat velen denken – niet de dingen die dit mee bepalen. De mate van veerkracht wordt eigenlijk voor een groot deel bepaald door jouw vaardigheden om met problemen om te gaan. Het wordt vaak vergeleken met een gereedschapskist waarin jij verschillende soorten gereedschap verzamelt om in moeilijke of uitdagende momenten naar terug te grijpen. Handige tools zoals durven praten over wat er in je omgaat, durven stilstaan en ontspanning opzoeken, positief durven denken en kansen zien in plaats van problemen. En hoe banaal deze dingen voor velen ook klinken, hoe een wereld van verschil ze kunnen maken. En het belangrijkste van allemaal: het zijn stuk voor stuk vaardigheden die we als mens bezitten, maar die we soms wat uit het oog verloren zijn of zijn vergeten trainen.
Mijn echte herstel is pas begonnen toen ik besefte dat ik niet kon teruggaan naar hoe het ervoor was. Ik heb namelijk lang niet begrepen dat het die versie van mezelf was die mij ziek maakte. De versie die emoties opkropte, geen grenzen wist te stellen, zelfzorg als zweverig beschreef en niet bereid was om de verantwoordelijkheid te nemen voor haar eigen leven. Onze grootste beperking als mens is dat we onze kracht niet gebruiken om onszelf telkens opnieuw uit te vinden. We zijn ergens onderweg het vertrouwen in ons eigen kunnen verloren. In onze eigen kracht. Het is dus enkel nog een kwestie van te leren veren. Of zoals Pipi Langkous het zo mooi verwoordt… “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.”
- Laura Massoels
‘Alles komt goed’ verscheen op 28 februari via uitgeverij Borgerhoff & Lamberights en is te vinden in de bekende boekhandels en op www.borgerhoff-lamberigts.be
